We hebben veel goed nieuws te melden. Allereerst dat we er weer een granny bij hebben: Riny van der Witte uit Drachten is ons komen versterken. Zij is heel creatief en is volop bezig met het maken van prachtige kaarten voor de verkoop.

Verder hebben we prachtige bedragen binnen gekregen.

·         De Doopsgezinde Kerk in Drachten heeft 500 euro geschonken.

·         De Hubertine Stichting uit Leeuwarden schonk 400 euro.

·         De Passage uit Oudehaske maakte 400 euro over, opgehaald tijdens hun kerstconcert.

·         Een paar vrouwen uit Sneek zijn al een tijd bezig om een huisje te financieren. In januari is het ze gelukt: ze hebben een heel huisje bij elkaar gekregen met de verkoop van tweedehands spullen op markten en braderieën, fantastisch vrouwen!

·         En er zijn nog 2 vrouwen die een huisje gedoneerd hebben. Ze hebben dat voorgeschoten en gaan proberen dat geld door middel van de verkoop van zelfgemaakte spulletjes weer terug te verdienen.

·         Elk jaar krijgen we 250 euro van een anonieme donor. We zouden die wel eens persoonlijk willen bedanken. Misschien leest hij of zij dit nieuws wel. Weet dan dat het enorm gewaardeerd wordt!

·         Een privé-actie van één van de Friese grannies bracht 865 euro op.

Begin januari hadden we al geld voor twee huisjes overgemaakt, opgehaald in de tweede helft van 2016. Maar door bovengenoemde resultaten konden we in februari al weer geld voor nog eens twee huisjes overmaken naar Uganda.

Hieronder kunt u het verhaal lezen van de granny die één van deze huisjes krijgt. Dan begrijpt u nog beter hoe nodig zo’n huisje is.

Story of Nakivumbi Elizabeth

Nakivumbi Elizabeth, I am a 65 year old grandmother from kivubuka B village, in a PEFO founded community group “Bukade Magezi” I lost my husband due to a complication with the back bone that saw him leave us on our own in three days. He left me with the responsibility of raising our six children.  Having to solely take care of our children was one of the most difficult experiences I had, I worked so hard to see my children through school but it wasn’t any easy, we sometimes worked digging in people’s gardens so we can have a meal to eat, my children were frustrated so the girls dropped out of school and turned out victims of early marriages while the boys left home to find better livelihood to which we lost contact.

This left me lonely until one unfortute day when I received news of the death of one of my daughter from HIV/AIDS, we painfully laid her to rest but she left me five sickly grand children to take care of.  Shortly after, my sons drowned at Bwonda fishing site leaving me with two other grand children. On my way to identify their bodies I had an accident and from then the doctor prohibited me from doing heavy work

I then opted to join one of PEFOs supported granny groups from which I managed borrow a loan to start a small business selling fish.

I now take care of seven grand children but I am worried that my story is repeating its self. Life has never ceased to be difficult we support each other with chores but it is costing the children so much, most of the time they have to absent from school to work in our garden or other peoples plots so we can have food to eat, we also live at my old congested house build with mud and wattle, its poles are rotten and eaten up by termites yet also leaks when it rains, the walls have weekened and we fear it may fall upon us while we are sleeping some day. I kindly call upon PEFO to come to our rescue as some day we may be homeless.

• 

• 

• 

• 

• 

•