Grannies Ria en Yvonne op stap met MAX

Dinsdag 13 maart  2018

Om 9 uur werden we opgehaald door Justine en Khasim en gingen we naar het project. Wat een hartverwarmend weerzien met Justin, Khasim, Vincent, Judith en Miriam en al die andere lieve mensen. We kwamen weer “thuis” .

Uiteraard begonnen we met het overhandigen van onze foto in de mooie jurken, die op twee na  allemaal van Miriam bleken te zijn

 Gauw naar het winkeltje. Daar zat een groep grannies op de stoep kaarten te maken en de hele achter stellage stond vol met zelf gemaakte dingen. Praktisch alle kinderkleding was verkocht. Van die opbrengst hadden ze o.a. flesjes drinken gekocht en wat andere tweedehands kleding. Het winkeltje loopt!! En wij waren ook goede klanten, want we kochten bij onze grannies voor bijna € 500 aan producten die ze zelf gemaakt hadden. Ze vonden het wel grappig: we hadden alle materialen aangeleverd en nu kochten we het weer terug .

Geweldig om te zien was dat er wel 15 jongens, oudere kleinzonen van de grannies, druk aan het werk waren met het maken van bakstenen voor de huisjes. Op deze manier zorgt de bouw van de huisjes ook voor de nodige werkgelegenheid. Deze kleinkinderen worden straks ook ingezet bij het metselen van de stenen, dit gaat onder begeleiding van een deskundige. Ook de kippenfarm gaat goed. De bovenverdieping is nu voor de helft ook in gebruik. Op advies van Gerrit is de vloer van de bovenverdieping verbeterd. De kippen leggen goed: het zijn al enorme hoeveelheden eieren die verkocht worden.

Ook de bibliotheek was in functie . Een schoolklasje van wel 40 leerlingen kreeg er Engelse les . Er zijn verschillende klassen van schooltjes in de buurt die een dagdeel naar de bibliotheek komen lopen om extra les te krijgen.

• 

• 

• 

Helaas konden we vanwege de regen niet de grannies bezoeken die een huisje van twee Friese grootmoeders gekregen hadden, maar we gingen wel even naar het ziekenhuisje om daar de meegebrachte medische spullen te overhandigen. We werden wederom hartelijk ontvangen door zuster Rose. Ze nam uitgebreid de tijd om ons de lege kasten te laten zien. Ze had vooral behoefte aan steriele handschoenen, maat 7,5. Dus als iemand nog wat connecties heeft in de medische wereld, dan houden we ons aanbevolen. Ze was bezig met het  onderzoeken van een hoogzwangere vrouw, daar vertelde ze ook uitgebreid over. Ze was alleen en er zaten de nodige mensen te wachten, maar toch konden we maar met moeite wegkomen .

De volgende dag hadden we gepland voor inkopen in Jinja , maar omdat we zoveel bij de grannies gekocht hadden, konden we dat met Miriam en Khasim wel alleen op de middag doen.

Dus ‘s ochtends leenden we 2 fietsen van de bewakers en gingen we enkele hotels en hostels bezoeken, alvast vooruit denkend voor over 2 jaar. Heel leuk om zo op je gemak door Jinja te fietsen en de verschillende mogelijkheden te bekijken  . Even naar het zwembad om af te koelen en te verbranden en daarna met Miriam en Khasim de winkeltjes langs. We probeerden zoveel mogelijk om bij verschillende shopjes te kopen. Het zijn er dus veel meer dan 5 !

Ook heel gezellig was het dat de ouders van Isabel er waren, Rudy en Helena. Zij verblijven 6 weken op het project. ’s Avonds hebben we met Rudy, Helena, Justine en pater Wijnands, de pater die Justine en zijn broers heeft opgevangen toen die wees werden, wat gegeten en gedronken

Donderdag , de dag van de generale , regen!! Werden we al vroeg opgehaald met de pickup door Justine en Khasim en onderweg stapten ook Judith en Emma (de assistent boekhkouder) in. Door de regen was de weg erg slecht en namen we een ander we . We moesten vaak even stoppen en op een gegeven moment zei iemand  “somebody is climbing”.  Ik keek naar de bomen, maar nee, in de laadbak klom iemand die ook mee moest. Uit eindelijk was de wagen volgeladen en kwamen we aan op de office .

In de stromend regen bezochten we daarna de 4 grannies die we met MAX zouden gaan filmen. We wisten dat de hutjes slecht waren, maar nu in de stromende regen, met overal plassen, was het helemaal een vreselijke situatie, niet om aan te zien. De proef-interviews deden we binnen, we pasten net in de huisjes en alles was nat en vies, verschrikkelijk. Hoe zou dat morgen moeten. Zulke omstandigheden laten de nood goed zien, maar om te filmen met die dure apparatuur zou lastig worden. We kochten op de terugweg maar gauw wat paraplus en regenlaarzen

• 

• 

• 

• 

Vrijdag, eindelijk, de eerste opnamedag voor MAX MAAKT MOGELIJK en het was droog!!! De wegen waren nog wel slecht maar om 9 uur kwam de 5 man sterke crew aan op het project. Ze startten gelijk met opnames van de grannies die daar aanwezig waren. Een groep was bezig met onderricht in bankzaken, een andere groep was druk bezig met kaarten en etuis maken en er was een groep die in de tuin bij de bananen het land bewerkten, gewoon in hun mooie jurken!!! Was dit vanwege de televisieploeg?

Daarna gingen we de grannies bezoeken. Vandaag zouden er zonder Jan Slagter alleen sfeerbeelden gemaakt worden. Wat geweldig om dat mee te maken. We liepen enthousiast mee en in de weg. “Meisjes zien jullie deze lens, ja ? dan ziet die lens jullie ook “ . Maar al gauw waren we er aan gewend waar we moesten staan. Justine had alles heel goed voor bereid, de kinderen gedroegen zich voorbeeldig. Die zaten, sommige van hen waren nauwelijks 5 jaar, met grote messen zoete aardappels te schillen en waren heel rustig, de grannies deden de interviews erg goed. Het interview met één van de grannies, Saina, moesten wij zelf doen, omdat we daar de volgende dag niet meer zouden komen. Best wel een beetje spannend, maar het ging in één keer goed. Na de opnames gingen de kleinkinderen van Saina nog even zingen om ons te bedanken. Ontroerend.

• 

• 

Tussen de opnames door hadden we nog even tijd om naar Tereza te gaan . Zij is een van de 2 grannies die van 2 grannies uit Friesland een huisje gaan krijgen .We zagen weer hoe hard een nieuw huisje nodig is en  gaven haar een foto van de gulle friese oma .

. bij Tereza

En dan zaterdag, de tweede draaidag, de dag waarop Jan Slagter mee kwam voor de interviews. MAX Maakt Mogelijk met Jan Slagter op bezoek bij onze grannies, prachtig toch.  Gelukkig was het weer droog, zodat we voor beide dagen dezelfde plaatjes hadden. Wij, Justine, de grannies en de kinderen moesten dan ook deze 2 dagen dezelfde kleren dragen. Ook vandaag met Jan Slagter, wat een vakman, ging het weer uitstekend. We  hadden vaak het script en de vragen doorgenomen, maar alles ging losjes en gewoon. .. zo leuk om dat eens mee te maken. Het werd een lange en warme dag, vol mooie plaatjes en gesprekjes met de grannies.

We zijn heel  benieuwd naar de uitzending. Opnamemateriaal is er genoeg, nu er nog een mooi geheel van maken. Maar dat is Ari, de regisseur, wel toevertrouwd. Daar hebben we alle vertrouwen in. Het was in één woord GEWELDIG!!! ).

• 

• 

De volgende dag zou Justine nog  op de koffie komen, maar dat werd wat later. Yvonne ging nog even fietsen en Ria bezocht nog een kerkdienst, daarna relaxen in en bij het zwembad en om 1 uur kwamen Khasim met Miriam en Magareth om ons op te pikken .De grannies werden halverwege afgezet en in Kampala kwam Betty, de zus van de schoondochter van Ria er weer bi . Onze laatste centjes besteden we aan een heerlijk etentje aan het water bij 2friends in Entebbe. Wat een mooi afscheid van Uganda en wat was het weer een bijzondere reis.